Vogels kunnen braken om verschillende redenen. Als een vogel braakt zal hij hierbij vaak met de kop schudden om de inhoud kwijt te raken. Het braaksel kan dan op de kop en wangen belanden. Als dit opdroogt krijgen de veren op de kop een piekerig aanzien. Soms is dit het enige verschijnsel dat opvalt, als het braken zelf niet gezien wordt.
Behalve braken door ziekte kan het bij mannelijke kromsnavels onderdeel zijn van hofmakerij. Als de vogel mensen ziet als partner, kan de vogel braken bij het zien van de favoriete persoon. Ze gooien de kop naar achter zodat het braaksel op de kop landt.
Duiven braken kropmelk als een normale voedingsmethode voor jonge kuikens.
Ook vogels kunnen last hebben van reisziekte, zij kunnen braken tijdens een autoritje.
Braken door ziekte komt bij veel verschillende aandoeningen voor.
Het kan zijn dat het voer niet goed zijn weg kan vervolgen. Zo komt bij grasparkieten struma voor. Door een jodiumtekort vergroot de schildklier in zulke mate dat de passage van voedsel verstoord wordt. Voedsel blijft te lang in de krop en kan uitgebraakt worden. Bij kromsnavels komt daarnaast kliermaagverwijdingssyndroom voor. Door de vertraagde passage van voedsel kan kunnen de vogels het voer weer uitbraken. Ook gestoorde passage door tumoren, ontstekingen en parasieten komt voor.
Ook bij verschillende virussen, parasieten en bacteriën is braken een verschijnsel.
Bij babyvogels is de meest voorkomende oorzaak van braken een niet optimale voeding of voedingsmethode. Zo kunnen ze braken als de pap te heet of te koud is, als er te veel voeding in één keer gegeven wordt, bij te dunne pap, bij kropverbranding of –verzuring.
Bij braken gaan veel voedingsstoffen verloren. Als een vogel verder ook ziek is, kan zijn toestand snel achteruit gaan. Het is daarom altijd verstandig een dierenarts te bezoeken.
bron : Vogelziekenhuis.nl